وی با بیان اینکه از این رو در صدد برآمدیم تا پروژه ای مبنی بر حذف نیترات ارائه دهیم، گفت: در این طرح که در دانشگاه شهید مدنی آذربایجان انجام و بخشی از آن توسط صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران کشور حمایت مالی شده بود، برای حذف بیولوژیکی نیترات از آب های آشامیدنی، از دو راکتور استفاده شد. در این راکتورها از میکروارگانیسم های موجود در لجن فعال تصفیه خانه فاضلاب به عنوان تلقیح اولیه استفاده شد.
وی ادامه داد: در این دو راکتور باکتری های دنیتریفایر با استفاده از استات به عنوان منبع کربن، نیترات را به گاز نیتروژن تبدیل کرده و در سیستم رشد پیدا کردند. در راکتور اول باکتری های «دنیتریفایر» به شکل توده گرانولی و در راکتور دوم این باکتری ها بر روی بستر ثابت رشد داده شدند.حسینی خاطر نشان کرد: این دو راکتور با راهبری های متفاوت در مقایسه با سیستم های متداول بیولوژیکی قادر به فراهم آوردن غلظت بالایی از باکتری های حذف کننده نیترات در داخل سیستم بوده و در نتیجه قادر به حذف مقادیر بالای نیترات هستند.
وی افزود: پس از راه اندازی اولیه راکتورها و غنی سازی باکتری های دنیتریفایر، کارایی دو راکتور در حذف مقادیر متفاوت نیترات مورد بررسی قرار گرفت و نتایج به دست آمده نشان داد که هر دو راکتور با لجن گرانولی و همچنین بستر ثابت، قادر به حذف نیترات تا غلظت ۸۰۰ میلی گرم بر لیتر هستند و می توانند این غلظت را تا مقادیر کمتر از ۴۵ میلی گرم بر لیتر کاهش دهند که مطابق با استانداردهای جهانی و ایران است
نوشته شده توسط: هاله نوروزی